Kees Matthijssen leidt op tot polsstokhoogspringen.
Stem, woensdag 5-9-1973.
De 26-jarige Kees Matthijssen uit de Hermanstraat in Hoeven heeft zijn hart verpand aan het polsstokhoogspringen bij THOR in
Roosendaal. “Toen ik zes jaar geleden bij THOR kwam”, zegt Kees, “was er van deze tak van atletiek bij THOR nog maar weinig te bespeuren. Er waren toen nog geen specifieke polsstokspringers. Ik heb me daar echter volledig voor ingezet en ik moet zeggen met goed resultaat want op het ogenblik telt THOR tien goede polsstokspringers en de junior Olaf Constansen zelfs al tweede op de lijst van Nederland in de afdeling junioren. Olaf heeft in het afgelopen weekeinde ook zijn debuut gemaakt bij de herenploeg van Zuid-Nederland te Gent in de wedstrijden om de coupe de L’ Amatié, omdat hij bij de junioren reeds een sprong van vier meter maakte. Olaf staat ook bij de selectieploeg van de Nederlandse juniorenploeg.
Onze, Kees Matthijssen links op de foto.
De heer Kees Matthijssen die in het dagelijks leven postbesteller is bij de PTT in Hoeven verzorgt bij THOR uitsluitend de technische training van het polsstokhoogspringen en vindt het zonder meer fijn dat hij reeds een tiental leden voor deze tak van de atletieksport heeft kunnen warm krijgen.
“Kijk” zegt Kees, “ik heb zelf ook nog al wat aan polsstokspringen gedaan en weet momenteel een hoogte van 3.70 meter te bereiken. Ik heb dit gewoon mezelf aangeleerd en heb een gedegen studie gemaakt van de techniek die bij deze sport te pas komt. Ik spring nu zelf niet zoveel meer omdat ik er gewoon de tijd niet meer voor heb. Ik ben namelijk drie keer per week belast met de training van de polsstokspringers van Thor en ik zet me volledig in om deze mensen tot op het nationale niveau te brengen. Daarom trainen wij drie keer per week op het Red-Band-sportpark, terwijl we in de wintermaanden onze toevlucht zoeken tot de manege op Visdonk. Drie dingen zijn voor mij bij het polsstokspringen van belang en dat zijn: snelheid, behendigheid en durf. Een atleet moet een bepaalde snelheid aan de dag leggen anders kan hij niet tot een zekere hoogte geraken. Hierbij is een bepaalde behendigheid vereist, terwijl de factor durf ook een aardig woordje meespreekt. Natuurlijk is deze sportbeoefening afhankelijk van aanleg en ambitie, maar als de springers er eenmaal aan begonnen zijn blijven ze er wel aan hangen. Ik wil maar zeggen, dat ze er niet zo gemakkelijk mee stoppen.Bij Thor is het op het moment zo, dat we drie polsstokhoogspringers in de herencategorie hebben terwijl de anderen bij de junioren uitkomen. En daar wil ik wel opmerken dat er in Nederland maar weinig atletiekverenigingen zijn die dit peil tot nu toe hebben kunnen bereiken.
Kostbare zaak.
Kees Matthijssen vindt aan het polsstokspringen maar één kwalijk facet en dat is dat het allemaal zo duur is. “De stokken kosten tussen de 400 en 600 gulden”, weet hij, “en er knapt nogal eens een stok af”. En als je dan weet dat er zo’n 14 stokken in diverse variëteiten in de handel zijn, dan moet je niet vragen wat het polsstokspringen allemaal kost. Een stok kost tussen de 400 en 600 gulden en dit jaar hebben we nog met de medewerking van Thor-bestuur twee nieuwe polsstokken kunnen aanschaffen ter waarde van 1000 gulden. Geld is dan ook voor ons een belangrijke factor en zodoende kunnen we de steun van niemand missen. We zijn nu in de running en ik hoop maar dat het publiek ons niet in de steek laat.
Er zijn maar weinig verenigingen in Nederland die er op kunnen bogen dat ze acht springers boven de drie meter in hun midden hebben, waarbij er dan nog twee zijn die meer dan vier meter springen. Kees Matthijssen is er van overtuigd dat Thor het op het gebied van polsstokhoogspringen op de goede weg is en dat er beslist mogelijkheden liggen om op deze tak van de atletiekbeoefening tot behoorlijke resultaten te komen.
